Tak... każdy szanujący się komisariat powinien mieć salę, w której dałoby się zmiękczyć nawet najtwardszych przestępców. I właśnie taką salą jest pokój numer trzydzieści, czyli sala przesłuchań. Pomieszczenie jest utrzymane w ciemnych barwach. Czarne ściany, podłoga wykonana z ciemnego drewna, czarny sufit, a jedynym oświetleniem jest żarówka zwisająca z sufitu. Na środku stoi stolik, na którym przedstawia się dowody zbrodni przestępcom do niczego się nie przyznającym. Jest tu też krzesło, na którym sadza się skutego człowieka. Ostatnio sala przesłuchań świeci pustkami. Widać to po pajęczynach, i kurzu, który osiadł na stole i krześle.